ارزیابی کارکرد مدیریت محله ای در محلۀ آرارات تهران بر پایۀ نمایه های حکم‎روایی خوب شهری

امروزه، بزرگ شهرهای ایران همگام با کلان شهرهای گیتی با تنگناهایی پرشمار روبه رو شده اند که از آن میان، می توان به چالش های مدیریت شهری، به ویژه چالش مدیریت متمرکز، نمارش و اشاره کرد. پیرو همین، مدیریت شهری تهران پس از بنیان گذاری شورایاری محله، به راه اندازی الگوی نوین مدیریت محله ای روی آورد. این الگو هم پوش و منطبق با نمایه های حکم روایی خوب شهری است که بیشتر در کلان شهرها و برای مدیریت بهتر، نامتمرکز و مردم سالارانۀ شهرها کاربردی شده است. در این زمینه، مقالۀ پیش رو وضعیت نمایه های حکم روایی خوب شهری را در محلۀ آرارات از منطقۀ سه شهرداری تهران بررسی و سنجش می کند، تا به کارکرد هر یک از این نمایه ها در محلۀ مورد پژوهش پی ببرد. این پژوهش از گونۀ توصیفی- تحلیلی بوده و ابزار سنجش پرسش نامه است که پس از استخراج گویه های نمایه ها و بهره گیری از طیف سنجشی لیکرت، از کارشناسان درگیر مدیریت شهری که ساکن همیشگی محله بودند، پرسشگری شد. در این پژوهش، اندازۀ نمونه 20 تن (نفر)، روش نمونه گیری گزینشی و گونۀ پژوهش، کاربردی است. یافته ها با بهره گیری از آزمون پارامتری تی (t test) برای آزمودن گمانۀ (فرضیه) یکم و آزمون ناپارامتری فریدمن (friedman test) برای آزمودن گمانۀ دوم در فضای نرم افزاری  spssتحلیل شده اند. بر پایۀ نتایج مقاله، میان میانگین داده ها برای هشت نمایۀ تحت بررسی، تفاوت معناداری وجود دارد. این محله، در زمینۀ کارکرد میانگین مجموعۀ نمایه های حکم روایی خوب شهری، وضعیتی نسبتاً مطلوب دارد؛ ولی از دید کارکرد یک به یک نمایه ها، وضعیتی نامطلوب یا ضعیف دارد، چون بر پایۀ تحلیل وضعیت مطلوبیت میانگین برای مجموعۀ نمایه های هشت گانه، میانگین به دست آمده در دستۀ مطلوبیت نسبتاً مطلوب با سطح معناداری کمتر از خطای آماری 001/0 است. در زمینۀ آزمون گمانۀ یکم، چون از میان نمایه های حکم روایی خوب شهری، مشارکت و پاسخ‎گویی، در میان نمایه هایی با بیشترین میانگین رده ای جای دارند، بنابراین این گمانه هم در کنار گمانۀ یکم، هر دو با اطمینان آماری 99% پذیرش می شوند.